دلنوشته
جمعه, ۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۲:۲۵ ب.ظ
سلام هستی من
فغان و ناله فراق نتوان گف که جز درد و کلافگی ارمغانی ندارد، مرهم این درد جز دیدار روی ماه یار زیباروی من نیست.
هرروز به مصاف با جنگ مصائب زندگی برای دستیابی به گوهر وجودی پاک تو میروم و امید به پیروزی مرا مجابتر میکند.
بمان ای هستی، بمان ای رویا، بمان ای تمام من، بمان ای تمنای من، بمان ای تمام من
بمان تا بزودی لحظه شیرین وصال را جشن بگیریم
یار مهربانم وجود پاک تو برای من بهترین ارمغان زندگی و عامل سعادت من در این دنیای فانی و تنها دلخوشی و تنها آرزوی من است.
حضور پررنگ تو در زندگانیام باید پررنگتر شود و جز این نخواهد شد و نخواهم گذاشت که بشود.
مقدس بودنت تمام زشتیهای مرا میپوشاند. بمان تا ابدیت برای من

عشق دلم تقدیم به تو :
قربونت برم
۰۰/۰۲/۱۷
خط به خط نوشته هات خوشحالم میکنه
اونم امشب
۱۸ ام